moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

VIS na misję

Ogień można z niego prowadzić na dwa sposoby, a magazynek wymienić jednym prostym ruchem – żołnierze 12 Brygady Zmechanizowanej, którzy przygotowują się do misji w Rumunii, po raz pierwszy strzelali z VIS-a 100. Pistolet skonstruowany przez Fabrykę Broni „Łucznik” jest wprowadzany do wyposażenia polskiej armii.

VIS 100 to samopowtarzalny pistolet kalibru 9 mm. Prace nad nim rozpoczęły się jeszcze w 2013 roku. W ostatnich latach jest on stopniowo wprowadzany do wyposażenia Wojska Polskiego. Ma zastąpić broń osobistą starszego typu. – Nazwa VIS 100 nawiązuje do przedwojennego pistoletu, który był produkowany przez Fabrykę Broni „Łucznik”. Ale na tym podobieństwa się kończą – przyznaje ppor. Konrad Dawidowicz z 12 Brygady Zmechanizowanej w Szczecinie. Jako instruktor przez ostatnie dni wprowadzał on swoich kolegów w tajniki korzystania z nowej broni. VIS-y otrzymali bowiem żołnierze XIII zmiany PKW „Rumunia”, którzy wkrótce wyjadą na misję. Pierwsze strzelania odbyły się jeszcze na strzelnicy w Szczecinie. Potem żołnierze szkolili się na poligonie w Drawsku, przy okazji oceny stopnia wyszkolenia plutonów, które wejdą w skład kontyngentu.

– Żołnierze oddawali strzał w postawie stojącej, następnie zmieniali magazynek. Biegli do przesłony, zza której oddawali kolejny strzał do figury bojowej. Po zlikwidowaniu celu pobiegli za kolejną przesłonę, zza której strzelali już w postawie klęczącej – wyjaśnia ppor. Dawidowicz. Zadanie, jak przyznaje, nie było trudne. Wcześniej jednak żołnierze musieli zapoznać się z budową i zasadami użycia broni. Bo VIS 100 znacząco różni się od pistoletów WIST i P-83, z których korzystają na co dzień. – Przede wszystkim jest on bardziej ergonomiczny, a dzięki temu łatwiejszy w obsłudze – podkreśla ppor. Dawidowicz. – VIS praktycznie się nie zacina. Mnie nie zdarzyło się to ani razu. Pistolet bardzo łatwo rozłożyć na części, błyskawicznie można też w nim wymienić magazynek – dodaje.

Z broni można strzelać w dwóch trybach. – Pistolet ma mechanizm spustowo-uderzeniowy pojedynczego i podwójnego działania – wyjaśnia oficer. – Aby oddać strzał, należy odciągnąć kurek. Ale ogień możemy prowadzić także bez tego. Wystarczy po prostu bezpośrednio nacisnąć spust. Bez odciągnięcia kurka chodzi on co prawda ciężej, jednak takie rozwiązanie pozwala zaoszczędzić czas – wyjaśnia oficer. Strzelania, jak mówi, wypadły bardzo dobrze. W kolejnych tygodniach żołnierze najpewniej je powtórzą, a za kilka miesięcy zabiorą ze sobą pistolety do Rumunii.

Zanim jednak wyruszą na misję, muszą przejść jeszcze długą drogę. – Na razie uzyskaliśmy pozytywną ocenę stopnia wyszkolenia plutonów – informuje mjr Damian Gronek, dowódca XIII zmiany PKW Rumunia. Pierwszym zadaniem, z którym mierzyli się żołnierze, był szybki przerzut sił. Kontyngent przemieścił się na odległość 100 km, które dzielą Szczecin od poligonu w Drawsku Pomorskim. Już na miejscu plutony zajęły wyznaczone rejony. Potem musiały pokazać, jak bardzo są mobilne, i udowodnić, że potrafią działać autonomicznie. – Podczas działań taktycznych może dojść do sytuacji, gdy pluton zostanie odcięty przez przeciwnika i dowódca kompanii straci z nim łączność. W takim przypadku pluton powinien wykazać się inicjatywą i zdolnością bojową – podkreśla mjr Gronek. Podczas oceny stopnia wyszkolenia żołnierze pozostawali w polu przez 72 godziny. – Nie zakładaliśmy obozowiska, w którym mogliby się zbierać na koniec dnia w celu odtworzenia gotowości. Żołnierze przygotowywali się do kolejnych działań, regenerowali siły, spożywali posiłki w miejscach, gdzie akurat znaleźli się po zakończeniu zadań taktycznych i ogniowych – wspomina mjr Gronek. A ich lista była całkiem pokaźna. Obejmowała marsz ubezpieczony czy pokonywanie skażonego terenu. Żołnierze musieli odpowiednio zareagować po tym, jak wpadli w zasadzkę przeciwnika, odpowiedzieć na jego atak, ale też zająć rubież ogniową.

Do Szczecina wrócili kilka dni temu. – Za miesiąc czeka nas wyjazd na poligon w Wędrzynie, gdzie przejdziemy ocenę stopnia wyszkolenia na szczeblu kompanii. Będziemy tam operować w terenie zurbanizowanym, przeprowadzimy też natarcie z pokonaniem przeszkody wodnej – zapowiada mjr Gronek. Potem żołnierze XIII zmiany wezmą udział w ćwiczeniach „Anakonda ’23”, następnie zaliczą certyfikację na szczeblu całego kontyngentu.

PKW Rumunia liczy około 250 żołnierzy, którzy mają do dyspozycji 14 kołowych transporterów opancerzonych Rosomak. Na miejscu Polacy biorą udział we wspólnych ćwiczeniach z armią Rumunii oraz wojskami innych państw NATO. W ten sposób zabezpieczają południowo-wschodnią flankę Sojuszu. Początkowo kolejne zmiany kontyngentu wystawiała 17 Wielkopolska Brygada Zmechanizowana. Teraz robi to 12 Brygada Zmechanizowana ze Szczecina.

Łukasz Zalesiński

autor zdjęć: ppor. Marcin Pałka / 12 BZ

dodaj komentarz

komentarze


Wybiła godzina zemsty
 
„Szczury Tobruku” atakują
Norwegowie na straży polskiego nieba
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Right Equipment for Right Time
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Setki cystern dla armii
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Transformacja wymogiem XXI wieku
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
O amunicji w Bratysławie
Fundusze na obronność będą dalej rosły
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Szwedzki granatnik w rękach Polaków
Ostre słowa, mocne ciosy
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Medycyna w wersji specjalnej
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Olympus in Paris
Święto podchorążych
Transformacja dla zwycięstwa
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
Jesień przeciwlotników
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
Polskie „JAG” już działa
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Bój o cyberbezpieczeństwo
Święto w rocznicę wybuchu powstania
Czworonożny żandarm w Paryżu
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Terytorialsi zobaczą więcej
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
„Szpej”, czyli najważniejszy jest żołnierz
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Trzynaścioro żołnierzy kandyduje do miana sportowca roku
Wzmacnianie granicy w toku
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Wojskowa służba zdrowia musi przejść transformację
Szef MON-u na obradach w Berlinie
Jaka przyszłość artylerii?
Co słychać pod wodą?
Od legionisty do oficera wywiadu
Wojskowi kicbokserzy nie zawiedli
Karta dla rodzin wojskowych
Zyskać przewagę w powietrzu
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
Olimp w Paryżu
Zmiana warty w PKW Liban
„Husarz” wystartował
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO